Cudowne przeżycie duchowe - Michał Jasiński

W dniach 27 sierpnia - 3 września 2017 r. W Ośrodku rekolekcyjnym Rycerstwa Niepokalanej odbył się jeden z najpiękniejszych turnusów rekolekcyjnych w roku - rekolekcje dla osób niepełnosprawnych i wolontariuszy.

Już w niedzielę od godzin południowych ośrodek zapełniał się coraz większą liczbą osób. Na twarzach uczestników można było zauważyć emocje radości, wzruszenia - niektórzy od lat się znają a widują tylko raz do roku na tych rekolekcjach.

Nie zabrakło również nowych twarzy, nieraz pełnych zdziwienia, czy niepewności. Z każdą godziną emocje opadały, a rodziła się między uczestnikami wspólnotowa więź.

Rekolekcje rozpoczęły się oficjalnie o godzinie 17:00 niedzielną Eucharystią. Na ogłoszeniach oficjalnie poznaliśmy osoby prowadzące oraz zasady obowiązujące na rekolekcjach.

Choć zasady z góry dla niektórych nie brzmią zachęcająco, tutaj porządkowały rekolekcyjną rzeczywistość.

W czasie rekolekcji, każdy może odnaleźć coś dla siebie. Pomiędzy zorganizowanymi punktami programu jest dużo wolnego czasu, każdy może wykorzystać go w dowolny dla siebie sposób.

Niektórzy odpoczywają w łóżkach po obiedzie, inni idą do Niepokalanowa. Dużo osób spaceruje po Lasku, poświęca czas na rozmowy, przy herbacie, kawie, ciastkach - po prostu na bycie razem blisko drugiej osoby.

Wiele osób, które od lat przyjeżdżają na te turnusy podkreślały, że tegoroczny był bardzo wyjątkowy.

Poprzez różne historie i świadectwa było widać, że to Niepokalana, każdego z osobna zaprosiła na te rekolekcje.

W stałym programie rekolekcji nie zabrakło codziennych modlitw porannych oraz wieczornych Adoracji Najświętszego Sakramentu, w której zapewne niejedna osoba mogła na nowo odkryć piękno i moc modlitwy różańcem, a centrum każdego dnia stanowiła Msza Święta.

Na jednej z Adoracji, każdy uczestnik mógł otrzymać indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem, a na piątkowej Mszy Świętej sakrament namaszczenia chorych. Każdego dnia też był jakiś wyjątkowy punkt programu, czy spotkanie.

Uczestnicy mieli okazję wysłuchać świadectwa uzdrowienia z choroby nowotworowej Pani Zofii Mrozowskiej oraz dwóch konferencji Pani psycholog, a także uczestniczyć w zajęciach z dogoterapii i obejrzeć występ Iluzjonisty Bartosza Madeja.

Nie zabrakło czasu na wspólne muzykowanie i agapę przy ognisku, a także na świętowanie trzydziestej rocznicy ślubu Pani Stasi i pana Juliana.

Kwintesencją rekolekcji i świętowania 100-lecia istnienia Rycerstwa Niepokalanej była możliwość uczestniczenia w Wielkim Zawierzeniu Niepokalanemu Sercu Maryi, które odbyło się w sobotę w bazylice w Niepokalanowie.

Dla jednych była to okazja, aby pierwszy raz oddać swoje życie Matce Bożej i wstąpić w szeregi Rycerstwa Niepokalanej, a dla innych możliwość odnowienia tego oddania.

W niedzielę, niestety nadszedł czas zakończenia rekolekcji, jednak nie jest to czas rozstania.

Wiele osób utrzymuje ze sobą kontakt po turnusie, odwiedza się w domach, wspiera w codziennych trudach.

Fakt, że są osoby, które jak raz przyjadą na te rekolekcje, wracają tu co roku, świadczy o tym że są to rekolekcje na które warto przyjechać, chociażby po to, aby spotkać tak wspaniałą wspólnotę ludzi, która daje poczucie bliskości i radości.